شعیب بهمن تحلیلگر مسائل سیاست خارجی درباره وضعیت ایران پس از لغو تحریم‌های تسلیحاتی و به ویژه مذاکره با روسیه به فرارو گفت: “این مسئله را باید از چند زاویه دید. اول اینکه سوابق تاریخی معاملات تسلیحاتی بین ایران و روسیه است. دو کشور دارای تاملات گسترده‌ای در این حوزه بوده‌اند. در مقاطع مختلفی ایران جزو خریداران مهم و برجسته تسلیحات روسی بوده است.”
او افزود: «دوم؛ در شرایط فعلی به رغم اینکه کشور‌های اروپایی با آمریکا برای تحریم‌های تسلیحاتی ایران همراهی نکرده‌اند، اما همانند گذشته عملا گامی برای فروش تسلیحات به ایران برنخواهند داشت؛ بنابراین ایران نمی‌تواند شرکایی در بین کشور‌های غربی پیدا کند. در نتیجه به سمت کشور‌هایی همچون روسیه و چین می‌رود.»
این کارشناس مسائل روسیه ادامه داد: «سوم؛ روسیه در زمره کشور‌هایی به شمار می‌رود که در حوزه تسلیحات دفاعی و تهاجمی جزو بزرگترین صادر کننده گان و برترین‌ها از منظر تکنولوژی به حساب می‌آید، در این شرایطی ایران می‌خواهد از این امتیاز روس‌ها استفاده کند، روسیه هم علاقمند است بازار خود را در این حوزه گسترش دهد؛ بنابراین می‌توان انتظار داشت که بین تهران و مسکو شراکتی در حوزه تسلیحات نظامی شکل گیرد.»
او معتقد است: «روشن نیست که معامله‌های تسلیحاتی ایران و روسیه به شکل آشکار انجام خواهد شد و یا با توجه به محدودیت‌ها و فشار‌های غرب به ایران، پنهانی خواهد بود. با این حال در اینکه ایران و روسیه شرکای تسلیحاتی یکدیگرند و در آینده معاملاتی خواهند داشت تردیدی وجود ندارد.»
شعیب بهمن درباره اینکه آیا چین هم می‌تواند به عنوان شریک تسلیحاتی ایران وارد معاملات تازه با تهران شود، گفت: “چین در گذشته از صادرکنندگان تسلیحات به ایران بوده و نقش مهمی در تامین بخشی از تسلیحات ایران داشته است، قاعدتا حالا هم این پتانسیل برای همکاری مشترک بین پکن و تهران وجود دارد.”
او افزود: «نکته مهم این است که امروزه فقط خرید و فروش تسلیحات در سطح بین‌الملل اهمیت ندارد بلکه انتقال فناوری و دانش هم اهمیت ویژه‌ای دارد و ممکن است دانش و فناوری تسلیحاتی مورد معامله دولت‌ها قرار گیرد. پس فقط نباید منتظر این باشیم که یک محموله بزرگ تسلیحاتی از چین یا روسیه تحویل ایران شود.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل در پاسخ به این سوال که چین و روسیه چه واکنشی به تهدید‌ها و اقدامات ضد ایرانی آمریکا در این راستا نشان خواهند داد، گفت: «باید این وجه ماجرا را در نظر گرفت که اساسا معاملات تسلیحاتی در دنیا به شکل آشکار انجام نمی‌شود، مگر در موارد خاص، مثلا طرفین بخواهند با اعلام رسمی یک خرید تسلیحاتی توازن قوا ایجاد نمایند. در عمده موارد معاملات تسلیحاتی به شکل محرمانه و پنهانی انجام می‌شود.»
بهمن معتقد است: «باید به این موضوع هم اشاره کرد که آمریکا علاوه بر اینکه به کشور‌های مختلف برای قطع ارتباط با ایران فشار وارد می‌کند، عملا کشور‌هایی مانند روسیه و چین را تهدید هم می‌کند. “تهدید” برای روسیه وچین مسئله‌ای حیثیتی و غیرقابل قبول است. همین موضوع ممکن است باعث شود که روسیه و چین به سمت آشکارسازی بخشی از معاملات تسلیحاتی خود با ایران بروند و آن را در چهارچوب رویارویی خود با آمریکا تعریف کنند.»
او افزود: «در گذشته این سابقه وجود داشته که شرکت‌های چینی و روسی با ایران معامله تسلیحاتی کرده‌اند و از سوی آمریکا تحریم شده‌اند. در نتیجه مسئله تحریم موضوع تازه‌ای نیست و خیلی از بخش‌های دفاعی و نظامی روسیه و چین همین حالا هم تحت تحریم آمریکا قرار دارند و تحریم تازه تهدید جدی برای آن‌ها به شمار نمی‌رود.»
این کارشناس مسائل سیاست خارجی درباره سخنان نیکولاس مادورو رییس جمهور ونزوئلا مبنی بر احتمالا معامله تسلیحاتی میان ونزوئلا و ایران گفت: «یکی از ابعاد برداشته شدن تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران، همین موضوع فروش تسلیحات است. عمدتا در رسانه‌ها و سطح افکار عمومی بحث پایان تحریم تسلیحاتی را فقط از جنبه خرید تسلیحات نظامی از سوی ایران دیده‌اند، این در حالی است که ایران در سال‌های گذشته در تولیدات تسلیحاتی پیشرفت بالا داشته است و در برخی موارد به خودکفایی رسیده است، در نتیجه می‌تواند از قابلیت صادرات تسلیحات و یا انتقال فناوری و دانش استفاده کند.»
او افزود: “در این بین کشوری مانند ونزوئلا که روابط نزدیک سیاسی با ایران دارند و تحت تحریم آمریکا اند و چیزی برای از دست دادن ندارند، می‌تواند مقصد صادرات تسلیحات ایرانی باشد. در گذشته ایران به بیش از ۴۰ کشور صادرات تسلیحات داشته است و حالا با احیای این روند می‌تواند موقعیت ویژه‌ای را برای ایران در منطقه ایجاد نماید. از طرف دیگر این درآمد اقتصادی مناسبی را هم به همراه خواهد داشت.”
بهمن درباره اینکه چه کشور‌های دیگری می‌توانند در لیست شرکای تسلیحاتی ایران قرار گیرند، گفت: «کشور‌های زیادی در جهان می‌توانند وارد مبادله تسلیحاتی با ایران شوند. برخی کشور‌های همسایه و یا دورتر در شرایط خرید تسلیحاتی از ایران قرار دارند. سوریه، عراق، افغانستان و… که دارای روابط سیاسی نزدیکی با ایران هستند می‌توانند در زمره شرکای تسلیحاتی ایران باشند. البته ممکن است این شراکت با توجه به فشار‌های آمریکا محرمانه و در پنهانی باشد.»
فرارو