جو بایدن رئیس جمهور آمریکا قرار است برای شرکت در نشست سران گروه هفت به ژاپن سفر کند. با این حال جیک سالیوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید به صراحت بیان کرده که بایدن برای بمباران اتمی ۱۹۴۵ هیروشیما و ناکازاکی از مردم و دولت ژاپن عذرخواهی نخواهد کرد.
آمریکا در شرایطی حاضر به عذرخواهی نیست که در بمباران اتمی هیروشیما، ضمن نابودی این شهر، ۱۴۰ هزار نفر کشته شدند. همچنین به واسطه بمب دوم که بر روی شهر ناکازاکی انداخته شد، ۷۰ هزار نفر دیگر به خاک و خون کشیده شدند. نجات یافتگان از بمباران اتمی این دو شهر نیز سرانجام خوشایندی نداشتند و اغلب با سرطان های تیروئید، سینه و دیگر انواع سرطان‌ها مواجه شدند.
نکته جالب توجه که کمتر به آن پرداخته شده، روایت جعلی آمریکا از بمب باران هسته ای هیروشیما و ناکازاکی است. اگر چه در طول تاریخ، وقایع بسیار زیادی روی داده اند که در نخستین گام توسط افرادی که منافعشان ایجاب می کرد، با تحلیل های انحرافی ارائه شده اند اما یکی از معروفترین مثال ها در این باره، حمله اتمی آمریکا به ژاپن است.
روایت آمریکایی ها از این اقدام به نحوی طراحی شده که گویی تنها راه تسلیم‌کردن ژاپن و حفظ جان سربازان آمریکایی استفاده از بمب اتم بوده است.
به همین دلیل با وجود آشکار شدن کشتار وسیع بمب اتم و درد و رنج بی‌نهایتی که این بمب برای مردم ژاپن ایجاد کرد، اما تحسین و شور و شوق قابل توجهی میان مردم، سیاستمدارن و روشنفکران آمریکایی برانگیخت.
زیرا روایت غالبی که از دلایل بمباران اتمی هیروشما توسط دولت آمریکا ارائه شد، روایتی بود که بمب اتم را همچون عامل نجات‌بخش به تصویر می‌کشید و با توسل به گفتاری انسان‌دوستانه، کشتار دسته جمعی هزاران هزار انسان را به نام حفظ جان انسان‌ها و پایان‌دادن به جنگ توجیه می‌کرد.
با گذر زمان، عده‌ای از مورخان، روایت غالب آمریکایی ها درباره دلیل استفاده از بمب اتم علیه ژاپن را زیر سؤال بردند. زیرا اساسا ژاپن پس از بمباران پیوسته ۲۶ شهرش به وسیله بمب‌افکن‌های آمریکایی، ورود شوروی به جبهه جنگ با ژاپن در ۹ آگوست ۱۹۴۵ و محاصره کامل نیروی دریایی و نظامی‌اش، در اندیشه تسلیم به آمریکا بود.
در واقع ژاپن بدون متحمل شدن یک حمله هسته ای نیز آمادگی کامل برای تسلیم را داشت و آمریکایی ها به خوبی از این مسئله آگاه بودند.
بر این اساس هدف اصلی آمریکا در استفاده از بمب اتم، پایان دادن به جنگ نبود، بلکه واشنگتن دو هدف کاملا مشخص را دنبال می کرد:
هدف اول آمریکا این بود که شوروی را تحت فشار قرار دهد تا حدود امپراتوری خود را در مناطقی که برای منافع ملی آمریکا ضروری بود، گسترش ندهد. در واقع یکی از عوامل سرنوشت‌ساز در استفاده از بمب اتم علیه ژاپن این بود که آمریکا می‌خواست در نزاع بالقوه‌اش با شوروی دست بالا را داشته باشد.
هدف دوم این بود که دولت ترومن می‌خواست با استفاده عملی از بمب اتم در برابر کنگره دلیل موجهی برای اختصاص حجم عظیمی از بودجه دولت به پروژه منهتن داشته باشد.
پروژه منهتن، نام پروژه‌ای است که با محوریت آمریکا و همکاری بریتانیا و کانادا از سال ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۶ اجرا شد و به ساخت بمب هسته‌ای انجامید. در این بین استفاده از بمب اتم می‌توانست به دولت آمریکا کمک کند تا جواز اختصاص بودجه‌های بیشتر برای پروژه‌های نظامی در آینده را از کنگره بگیرد.
به این ترتیب سیاستمداران آمریکایی با هدف کسب و حفظ منافع خود اقدام به قربانی کردن عده زیادی انسان کردند که تبعات و پیامدهای آن تا امروز نیز در ژاپن باقی مانده است.
با این حال همچنان رئیس جمهور آمریکا حاضر به عذرخواهی از مردم و دولت ژاپن به دلیل انجام این اقدام نشده است. این امر نشان می دهد که آمریکایی ها نه تنها در کشتار مردم و روایت سازی های جعلی از وقایع این چنینی تبحر دارند، بلکه به هیچ وجه مسئولیت اقدامات خود را نیز نمی پذیرند. چنانکه پس از سال ها اشغال، کشتار و تجاوز به عراق و افغانستان، هرگز حاضر به پذیرش مسئولیت خود در قبال این اقدامات نشدند.
